Het einde van 2016 nadert en zo richting het nieuwe jaar bekruipt mij een bevreesd sentimenteel en nostalgisch gevoel. Ik weet niet of dit te maken heeft met mijn aanstaande halve eeuw verjaardag, maar één ding is zeker …. ik voel me echt alleen zonder mijn kids tijdens de feestdagen. Mijn hoge energie level begint te tanen (duhhh … ook als gevolg van te weinig slaap van al die december parties), me steeds dieper duwend naar de donkere plekken binnen in me. En zoals altijd eindig ik het jaar met een doordachte boodschap aan mezelf. Afscheid nemen van deze party animal! WTF ….. grapje jongens 🙂 🙂
De laatste dagen van het jaar word ik wat rustiger en stiller. Fysiek, mentaal en spiritueel vertraag ik even de pas. Achterover leunend tijdens de rit van 2016 … verschuift het sociale drukke leven naar daadwerkelijk het in mezelf naar binnen kerend en overdenkend. Mezelf effe een beetje persoonlijke tijd en ruimte gunnen om te defragmenteren. Open en eerlijk. En stel ik mezelf de vraag: wat kan ik loslaten en wat kan ik vasthouden voor het komende jaar?
Anyway, 2016 was een jaar van aangename verrassingen en intense emotionele stress en verdriet. Het was zeer zeker een Monkey year en net als apen onvoorspelbaar…. het ene moment zijn de dingen schijnbaar zo en dan plotseling draait alles de andere kant op. Onuitgesproken pijn uit het verleden heb ik opgegraven om daarna weer te trashen – een goede zaak, want ik verloor bijna 4 kg … grrhhhh. Ja, ik nam afscheid van mensen en dingen die hun nut hebben bewezen! Ik leerde mijn (engelen) geduld te bewaren, maar bleef integer trouw aan mijn waarden. Ik begon met de bouw van mijn woning. Ontdekte de Surmac CAT familie. En als de “Golden Lady” kon ik het niet laten om me te bemoeien met de goudwinning industrie. Met alles wat ik in 2016 wilde bereiken, stelde ik mezelf de vraag waarom ik dat wilde. Beginnen met “Waarom” ontbrandt een passie die groter is dan iets anders. Door te denken vanuit je binnenste, je innerlijke drive, vanuit het hart, creeër je meer rust in jezelf om de schoonheid van het leven te ervaren.
Ik ben klaar met prioriteit geven aan de behoeften van anderen boven mijn eigen of uit vrees voor iets dat is ontstaan uit het verleden. Aangezien mijn motto is: “the best is yet to come”, ligt mijn nieuwe focus op een aantrekkingskracht van het hoogste niveau – één van bewustzijn, betrokkenheid en met gerichte energie. Ik kies wederom de weg van de minste weerstand. Gun mezelf de tijd te spelen en me opnieuw te verbinden met mijn innerlijke kind. En dus passend bij dit onvoorspelbaar, gek wild jaar eindig ik met de boodschap te rusten, te ontspannen en los te laten!
2016 sluit het boek als een jaar van voltooiing. Een sterke basis – zowel persoonlijk als emotioneel – is gelegd. 2017 wordt een nieuw boek, een jaar van beginnen aan veel nieuwe belangrijke dingen, een nieuw pad … rustiger, maar wel (…mezelf kennende) met weer andere uitdagingen!
