Gisteren feestavond van de buurvrouw die 50 werd. Ik had niet veel energie om te gaan, maar soms moeten een aantal dingen gewoon. Zoals dit partijtje. De buurvrouw heette iedereen persoonlijk welkom. De zaal was voor een sportvereniging erg sfeervol, knus met comfortabele zithoekjes. Ik koos voor zo een zithoekje samen met de kids. Ik kende er niemand en had ook even geen zin in social talk. Met een wijntje in de hand kon ik zo rustig een ieder gade slaan. Veel collega’s van het ziekenhuis, toneelvereniging maar ook familieleden die gezellig met elkaar in gesprek waren. Na een uur werd het feest geopend met het nummer Daddy Cool ter nagedachtenis aan haar vader waar ze een sterke band mee had.

De muziek bracht direct de sfeer erin. Ik probeerde nog heel even mijn voeten in bedwang te houden maar dat mocht niet baten. Binnen no time stond ik ook op de dansvloer te swingen op de tonen van de 80-90 jaren. Langzaamaan voelde ik de energie weer in me opkomen.  Het lome gevoel van het aantal wijntjes werd verdrongen door een opzwepende. Daar midden op de dansvloer realiseerde ik me dat muziek en dans voor mij altijd wel het beste middel blijven om somberheid te verdrijven of mijn energielevel op te krikken.

Ik ben blij dat ook soms dingen die moeten positief kunnen uitpakken en ga uiteindelijk met een gelukkig gevoel naar huis en naar bed.