Na maanden van gehaal en getrek en 5 kg’s lichter, is de uitspraak eindelijk binnen. Een rust daalt over me heen, maar tegelijkertijd ook een leegte. Het huis, mijn leven. Ik mis het gezellige, de drukte, het gelach van de kinderen in mijn leven. Het speelse, het ondeugende, het vrolijke.

Ik kijk in de spiegel en zie iets wat mij niet bevalt. Die sprankel in mijn ogen wil ik terug. Die lachebek….het kind in mij. Ik wil weer het fijne gevoel krijgen dat ik de wereld in mijn hand heb. Dat ik leef en geniet.

Ik wil weer genieten van wat ooit was, mijn familie, vrienden, metgezel om die momenten te delen. Iemand waar ik mijn avonturen kan begaan, samen genieten van die bijzondere, kleine momenten, de reis naar het onbekende.

Die knop moet radicaal om. Niet investeren in een ander, maar in mezelf. Mezelf weer de moeite waard vinden. Mezelf weer een prioriteit maken in mijn leven. Zelf de hoofdrol vervullen! Ik ben IK en kies voor MIJ!