Voor mijn nichten, één voor één pracht van sterke vrouwen…..
Met alle hurricanes was september one devil hell of a ride. De gevaarlijkste rollercoaster ter wereld was niks vergeleken bij alle orkanen van september. En net zoals de orkanen over diverse (ei)landen tierden en alles als poppenhuisjes wegveegden, zo raasde in mij ook een orkaan. En die wervelstorm maakte cellen onrustig, zorgde voor angst en pijn. In een flits realiseer ik me hoe het leven aan je voorbij kan trekken. Wat als er geen morgen meer is? Heb ik dan gedaan wat ik altijd wilde doen? Soms zit je zo vastgelijmd in de manier hoe je leven verloopt. Want ja, je weet niet beter, zo gaat het altijd. Maar ben je echt de persoon die je wilt zijn? Ben je nu daadwerkelijk echt gelukkig? Durf je echt te kiezen voor jezelf, ook echt van jezelf te houden en met jezelf in verbinding te staan?
Maar wat is dat verbinden? Verbinden is daadwerkelijk contact maken, je gevoel volgen, luisteren naar wat je gevoel aangeeft en daar ook naar handelen. Eerlijk zijn tegen jezelf. Ben ik tevreden met het leven die ik nu leid? En als dat niet zo is, durf je daadwerkelijk de switch te maken? Je zal toch verdomd eerst met jezelf contact moeten maken, wil je je met een ander verbinden. Jezelf goed kennen, weten wat je leuke kanten zijn maar ook de schaduwkanten. Bekend zijn met de patronen, gewoontes die tot bepaald gedrag bij jezelf leiden. Weten waarom je de ene keer zo reageert en de andere keer zus. Want geen enkele dag is hetzelfde.
En daarmee bekijk je dus je binnenste buitenste. Zeg je JA tegen de ander en daarmee NEE tegen jezelf? Jeetje toch! Of durf je niet eens een keer voor jezelf te kiezen zonder de angst om ineens als egoïstisch te boek te staan? Het is dan toch ook niet gek dat er van alles aan je knaagt. Ja, want uiteindelijk heb je jezelf in de steek gelaten. Waarom laat je dingen die je een goed gevoel geven voor later: als de kinderen het huis uit zijn, als ik stop met werken, als ik ….pfff. Realiseer je dat je niet weet wat morgen je brengt en dat je alleen vandaag hebt. Dus waarom kies je niet NU voor jezelf?
Je zit zo muurvast in bepaalde patronen. Maar zijn het wel jouw patronen? Weet je dat veel van deze patronen voortkomen uit vroege kinderjaren. Als kind zuig je net als een spons alle patronen, gedrag en energie van je (groot)ouders, verzorgers, omgeving. Waren je ouders gelukkig getrouwd? Hadden ze vaak ruzie, of speelde in het gezin schuldgevoelens, warmte, tederheid of angst? Je groeit op en zonder dat je het weet heeft die spons zo een impact, grip, angst op je huidig leven. Zoveel meer dan je voor mogelijk houdt. Maar de samenleving verandert. Was praten over scheiden, seks etc. vroeger taboe, nu is dat niet meer zo. Het is zo belangrijk om deze “oude” indrukken over relaties los te laten en te zorgen dat je fabrieksinstellingen gereset worden naar nul zodat je je eigen blauwdruk over relaties gaat creëren. Het loslaten zal je heel bewust moeten doen. Het gaat niet vanzelf weg, aangezien deze stuff volledig door je geabsorbeerd is voordat je tot volle wasdom bent gegroeid. Deze gewoontes zitten zo vastgeroest in je lichaam, in je onderbewuste en je emotionele reacties.
En dan lijkt het of het leven tegenzit, dat je door je dierbaren in de steek gelaten bent of dat dingen niet lopen zoals je wilt. Wat je naar buiten weerspiegelt is wat en hoe je je van binnen voelt. Maar in feite moet jezelf je eigen shit opruimen, je eigen innerlijke blokkades/issues oplossen. Je zult zelf het slot van je innerlijke moeten openbreken. Je denkt vaak dat de buitenwereld het probleem is, terwijl deze diep in jezelf zit. Luister naar die ene stem, die fluistert dat het leven zoveel beter en mooier kan zijn. Kies voor jezelf. Jij bent de enige die jezelf gelukkig kan maken. Dat kan een ander niet voor je doen. Maak contact met jezelf, leer jezelf kennen voordat je contact met anderen maakt. Gooi die uitgedroogde spons van jaren geleden weg. Want een spons die gigantisch uitgedroogd is en ook niet meer nat te krijgen, doet echt zeer aan je lijf hoor. Durf voor een keer de sleutel naar je hart te vinden. En denk niet dat ik perfect ben. Ook ik heb jarenlang anderen gepleased, mezelf vergeten en fouten gemaakt. Al deze vragen heb ik mezelf een aantal jaren geleden ook gesteld. Het gevolg was wel dat ik in 2010 bevend die grote sprong durfde te maken en uiteindelijk voor mezelf koos. Een scheiding was de 1e stap. Mijn baan opzeggen en voor mezelf beginnen de 2e stap en de 3e stap mijn kinderen loslaten. Dus ben je niet tevreden met je buitenwereld, dan is het helemaal aan jou alleen om daar vanuit je binnenste zelf verandering in te brengen. En weet dat je jezelf nooit kunt verliezen. Change starts with and within you! So within, so without!
En als de herfst zijn intrede doet, zoek ik de balans in mezelf en in de wereld om me heen.