Vanochtend onderweg naar coaching, hoorde ik dit nummer van “a Great Big World” voor de eerste keer. Zo een gevoelig nummer en deed mij denken aan de mannen in mijn leven zoals mijn vader, broer, mijn ex, mijn zoon. Hoe vaak heb ik niet getracht, gevochten opdat ze zich leerden uiten. Uiten wat er in je omgaat, wat je van binnen voelt. Dat konden ze niet, althans niet op de manier die ik voor ogen had. Zij doen dat op hun eigen manier. Pas als je op een dag thuis komt en realiseert dat je kind er ineens niet meer had kunnen zijn, dan vraag je je af wat belangrijk voor je is. En leer je hen daadwerkelijk los te laten. Het is heel moeilijk en voor de buitenwereld onbegrijpelijk, maar loslaten betekent juist toelaten. Accepteren wat is en niet gaan doemdenken. En het geeft ook rust. Cause saying goodbye means going away. And going away means forgetting.
Mijn mannen die komen er wel. Op hun manier en op zijn tijd.