Ja hoor, het kon niet missen. Hebben ze ineens door dat ik niet bij een van die vriendjes hoor. Komt ie toch nog op het laatste moment. “Heb je dan nu geen vaste partner?” Nee, moet dat dan. Vermaak me prima. Never a dull moment. Waarom wordt die vraag nooit aan die mannelijke single vrienden van me gesteld. Ik begin het toch echt toppunt van discriminatie te vinden. Ziet het er uit alsof ik mijn boontjes niet zelf kan doppen? Wist je dat bij hoogopgeleide vrouwen juist hun mannelijke kant goed ontwikkeld is. Misschien te goed zelf! Ik ben 20 jaar getrouwd geweest, maar heb altijd alles zelf geregeld. Heb een fulltime flitsende carrière gehad (okay hij vroeg dan ook niet veel aandacht en ik hoefde hem ook niet te verzorgen), 2 kinderen zelf gebaard (vooruit hij mocht dan wel de zaaddonor zijn), fulltime kids opgevoed (hé hé, hij hoefde ze alleen 5 jaar lang naar zwemles te brengen) en alles van de verzekeringen tot aan hypotheek geregeld (prima als je per se ook de woonlasten wilt helpen delen). Kon ook altijd 3x per jaar alleen op vakantie (mmh de kids moest ik wel meenemen).
Dus vertel me wat ik nu mis? Wat krijg ik erbij wat ik nog niet heb, als ik een vent neem. Okay vooruit, soms kan het handig zijn om zo iets wel in de buurt te hebben, bijvoorbeeld als er nodig geboord moet worden. Maar ja, de man die ik wil, wil mij niet. Of nee wacht, hij kan mij gewoon niet aan! Klinkt al een stuk beter hé. Hij moet wel zo een eigenwijs en onafhankelijk typje als ik wat tegenwicht kunnen bieden. En heb je ze, waar zijn ze dan als je ze daadwerkelijk nodig hebt. Als je in die diepe put valt, wie raapt je dan op. Ik moest ook altijd zelf de stukjes oprapen, dus misschien wil ik wel voor een keer heel simpel een vent die mij vangt als ik val. Dat er een balans is tussen geven en nemen. That’s all. De thunder daar zorg ik zelf wel voor, als hij maar het lichtpuntje is. En nee, ik hoef niet ingeschreven te worden bij een datingsite. Don’t get me wrong. Degenen die wel een partner via een datingsite hebben prima. Jeeh, wat zijn dat er best veel zeg in mijn vriendenkring. Misschien moet ik het dan toch maar een kans geven.
Maar ik vind eigenlijk veel leuker om een vent van die speelse flirtige blikjes te werpen om daarna vervolgens gewoon weer lekker weg te lopen. En heel praktisch, ik moet die chemie voelen. Haha, dit zo opschrijven realiseer ik me dat ik wel altijd een teaser ben geweest. Shit! Doet me denken aan toen in mijn twenty. Toen ik de hele zomer elke zaterdagavond in discotheek De Marathon op afstand met dezelfde knul stond te flirten. Geen woord gewisseld maar dat heerlijke plagerige gevoel. Of de knul op de motor die ergens achter bij mij in de straat woonde. Hij was om op te kicken, maar mocht zijn helm niet afdoen. Het moest wel mysterieus blijven. Dat ben ik. Ongrijpbaar en ze in de waan laten hoe spannend ze wel niet zijn. Single zijn is niets mis mee en is nog leuk ook. Dus aan al die dames die hopeloos wachten tot dat hij je een keer belt, vergeet hem maar. Jij bent de hoofdprijs en als hij dat niet inziet. Volgende! Single zijn is bovendien ook goed voor je zelfvertrouwen en het vergroot je eigen waarde. Heerlijk alle aandacht aan jezelf geven en je er aan herinneren hoe sterk je wel niet bent als single woman (let wel op de Engelse term wo-man). En daarnaast allerlei handige extra’s: een 2-persoonsbed helemaal voor mezelf alleen. Bewegingsvrijheid vind ik toch erg belangrijk. Trio met je kussen en deken, wow! En eerlijk is eerlijk elk gesprek gaat wel over mij als single, want ik ben bijzonder! Daarnaast elk weekend stappen met de nodige cocktails en champagne. En ja gewoon heerlijk lam thuiskomen. Jammer dan als er geen vent op je wacht die je helemaal stoned op die killer heels neemt. Ik heb altijd nog mijn nichten die me de volgende ochtend weer heerlijk oplappen.
